Kineski istraživači su nedavno otkrili da uporna društvena izolacija ili usamljenost mogu ubrzati kognitivni pad i dovesti do većeg rizika od kognitivnog oštećenja.
Društvena izolacija je objektivno odsustvo društvenog kontakta i smanjena društvena mreža. Nasuprot tome, usamljenost predstavlja subjektivnu procenu toga kako pojedinci nalaze zadovoljstvo u svojim društvenim vezama, piše Sinhua.
Istraživači sa Južnog medicinskog univerziteta i Kineskog centra za kontrolu i prevenciju bolesti proučavali su povezanost promena u socijalnoj izolaciji, usamljenosti ili oboje, sa kognitivnim funkcijama kod starijih osoba.
Oni su analizirali podatke od 7.299 starijih odraslih osoba u kineskom Longitudinalnom istraživanju zdrave dugovečnosti i definisali četiri obrasca promena za društvenu izolaciju i usamljenost: bez promena, incidentalne, prolazane i uporne.
Otkrili su da su incidenti, prolazna i uporna socijalna izolacija povezani sa ubrzanim kognitivnim padom i većim rizikom od kognitivnog oštećenja. Uporna usamljenost je bila povezana sa ubrzanim kognitivnim padom i većim rizikom od kognitivnog oštećenja.
Kratkoročna ili uporna socijalna izolacija sa istovremenim različitim statusom promene usamljenosti ubrzala je kognitivni pad i uvećala rizik od kognitivnog oštećenja.
Studija je objavljena u časopisu Alchajmer u demencija (Alzheimer’s & Dementia).
