Pop-up izložba Psihološka slika kretanja, umetnice Sare Nikolić, i izložba Domaći zid, autora Saše Tatića, biće od subote otvorene u galeriji Reflektor u užičkom Krčagovu.
Izdvojen kao jedinstvena celina, zid može biti ogledalo scene, statusa i/ili vizije predstavljene javnosti. Uzimajući kao primer prepoznatljivu pojavu zida sa balkanskog područja, suočavamo se sa površinom od narandžaste opeke, sirove u svom obliku. Ovde arhitektonski element u srednjoj fazi produkcije stoički podnosi protok vremena i drži ogromnost mogućih završetaka. Kako izložiti, direktno preispitati i otvoriti tumačenja ovog izgleda? Samo pretvaranjem izložbenog prostora u ambijent koji nudi individualno iskustvo. Unošenje vanjskog izgleda u unutrašnji prostor kroz intervenciju uklanjanja slojeva žbuke do cigle, direktno prikazuje udomaćeno stanje zida. Simulacija personalno poznatog okruženja, kojeg oblikuju privatni uslovi porodične kuće, otvara se za tumačenje potencijalne rekonstrukcije ili dekonstrukcije. Intimno i lično, nova ‘sirova’ faza zida za umetnicu ima specifičan odnos prema domu, te stoga prostor koji predstavlja privremeni dom njene umetnosti pretvara se u najpitomiju verziju, kombinovan sa uslovima kuće u kojoj jeodrasla. Izložba u svojoj celini nudi osvežene percepcije temeljnih vrednosti i njihovih regenerativnih i/ili transformacijskih sposobnosti putem veštačkog uzrokovanja ustaljene arhitektonske pojave.
Foto screenshot saopštenje galerije Reflektor
Psihološka slika kretanja Izložbenu celinu čini opus od nekoliko skulptura konja postavljenih u različitim položajima, izvedenih tehnikom kovanja i zavarivanja lima. Konj, koji u posmatračkom iskustvu figurira kao simbol snage i brzine, postaje mehanizam prožimanja i prelaska statičnih u pokretna stanja. Zadržavajući prepoznatljivu figuralnu tendenciju, umetnica pokušava ekspresiju sažeti u artikulaciju koja se uočava u tretmanu površina gde materijal dobija dominantnu ulogu. Materijal prolazi najrazličitije faze transformacije i pruža veliki otpor u svom oblikovanju, ali na kraju pristaje da bude preoblikovan. Psihološka slika kretanja postaje predmet istraživanja skulptorskog rada i prostor koji nastaje između promena pozicije tela iz tačke A u tačku B postaje važniji od slika koje su nam iskustveno lako prepoznatljive.
